Çürümenin Blogu

kendini tuta tuta sevgilim biraz tutkalsın
sana tuttum kalmadın seni kaldım tutmadın
nasıl olduysa artık tepemi attım bugün
tuttun bir anda şekere kattın tutuldum.
imdi bir şey öyleyeceğim korkma
en günümü sende unuttum.

bak sonunda tutarsız bir at geliyor Truva'dan
devler arsız beni tutuklamak istiyor
tuğlağlıyorum bağırlaşıyorum durmadan
türlü bir yol da geçmek bilmiyor.
işte o tam yol geçmediği tam zaman
en bubisinden bir tuzak kuruyor akş
bir de tutukluk yaptı mı şaşkın
hayret bedenin yoldaşkalıyor


başının uç bir yerlerine inatla ben
bu tufanları bir de ellerimle biriktiriyorum
yazı diyorum ikide bir tura
sanki bir şarkının tadını unuttun da
iki de bir de aynı
plaklar plaklar plaklar
ve baharın turuncusu şehri üzmeye görsün
ağaçtan bile düşebiliyor tutunamayanlar

ve gece bütün şehre yağar sen yağmur uyursun
o zaman bir yaprağı tehlikeli oyunlar
O ne kadar da sıfıra benzer zaman
en çok da o zaman
fire verir anlama-ada-dıklarım
sonra tutku karnın acıktı
annene zaten küstün
ve tül şehir sana küstü
bir kediler bile rasyonalize olmak istemiyorlar
hadi gülümse yoksa tersten essin nülüg