5c

Aralık 19, 2009

boşluktan doğmuşum, doluyu boşamaya çalışıyorum. alışıyorum. insan her şeye alışırmış, ben de insanım, ben de alışıyorum. sonra boşu boynuma doluyorum. dolanıyorum boyuma posuma bakmadan, boyuna dolduruşa geliyorum. sağım solum belli olmaz diyorum. sağımı soluğumu belirlemek istiyorlar. belimi kırmak için hepsi, beş karış aklımı yerle bir ediyorlar.

5 comments:

  1. size diye mi seslenmeli yoksa kendime mi yazmalı! fuck u all! kendime sesleniyorum elbette. ama bu bildiğinim diğer cheesy ,melankolik ya da tek bir konuyla ilgilenen bir blog olmayacak. istemiyorum ona benzer bir şey olmaz. burdan kimseye without u im nothin diye bağırmayacağım. olmasa bile uydurmayacağğım. uyduracağım zamanlar da gelecek -mi?

    aşk sahnelerinden ya da ağır-pis kokulu entellektüel şiir kepazeleliklerin de bahsetmeyeceğim. hipsterizm naraları atabilirim bunları da red-ederek!!! ünlemlerle pohpohlayarak da süslerrim sağını solunu kelimelerin. bi rde dEviRk yaza yaza...

    bu sayfaya rast-gelen-gitsin.

    açılışımı yaptım. tek partilik sayfama hoşgeldim.

  2. Bu yorum yazar tarafından silindi.
  3. boşluk da alışkanlıktan doğar diyelim
    akıl şeyleri kendi düzenine indirger onları orda tutar ve sabitler
    kendine yer açmak, tanıdık şeyler, bir ev inşa etmek için
    şeyleri tanıdığını sandıkça onlara alışır alıştıkça unutur,unutulan şeyler(bir anlamda)artık yok sayılır
    şeyleri 'ad'larına tıkan ve kapatan akıl onları ebedi ve ölü bir ifadeyle sıcacık sarar sarmalar
    uzanabildiği her şeyi taş eder sonra canlılığına karşılık bulamayışına ağlar
    çünkü şimdi tıkabasa dolu bir boşluğun ortasında
    sessizlik
    dünya artık onunla konuşmadığı için değil de o artık duymadığı içindir belki
    olabilir mi?

  4. beş karış aklınızla da elbette mutlu olabilirsini :)

  5. "mutlu olabilenler beş karış akla sahip olanlardır" diyebilir miyiz peki? dedim ben zaten de, siz de diyebilir misiniz?

Yorum Gönder

Çürümenin Blogu © 2008 Blog Design by Randomness