Çürümenin Blogu

siz bilmezsiniz ama
bunu dağlar her şair aslında
yaşam ya hani unutur gibi yaşamak her şeyi
yormayın siz fazla yüzümdeki yarayı

ve gözler arayayım ben yaşlı
yaşlı gözler arayayım ben
yelken açıp yelken kapayayım
miadı dolmuş hüzünlere
hem kimse üzülmesin hem
yoğrulur daha çok sizden bu dünya

zaman nasıl da ağırlaşıyor bazan
dedim ya bazen oluyor hep her zaman
zamanı da kendi ayağından asacaklar bi'gün
bi'doğruyu eğmek çok zaman alacak
anımsayacak dümenleri sonunda fenerler
ve yatıya da kalacak güneş bir gün
ve dağların ardına bakmak olmayacak o zaman
hani bir gün bir vapurda
gözünü delip delip susmuştum ya

şimdi yağsa yağmur dışarıyı seyretsem
eskilerden bir gülümseme belirse ağzımın en kenarında
ve böylece bıraksam yaşamı unutkanlara
çünkü bu hafriyat çok derin
yanaşılmıyor yanına
yanına yan açılmıyor

beni kendimle başbaşa bırakmayın
ben hep kendimle başbaşayım